"Το Dogville θα ήταν εντελώς μεγάλο έργο, ακόμη κι αν ο Λαρς φον Τρίερ το είχε γυρίσει σε κανονικά σκηνικά και είχε δημιουργήσει μια κανονική κινηματογραφική αναπαράσταση. Όλο το ασύλληπτο πράγμα που έφτιαξε με τη θεατρική σκηνή, τις κιμωλίες, τα όρια, τη φόρμα, τη σύμβαση του μέσου απογειώνει ένα ούτως ή άλλως αριστούργημα σε σφαίρες που μόνο ιδιοφυείς δημιουργοί θα μπορούσαν να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν".
Ο Old boy μιλά σε αυτό το podcast για το Dogville του Λαρς φον Τρίερ.
"Όταν ο πόνος σου δεν έχει περάσει ένα όριο ανοχής, μπορείς να ζεις με τους άλλους ανθρώπους, μπορείς να ζεις μέσα στις πόλεις τους,...
Aν υπάρχει ένα διαρκές θαύμα στο σινεμά του Φεντερίκο Φελίνι είναι το τι μπορεί να χωρέσει σε κάθε πλάνο του: Πόση ελευθερία, πόσος πλούτος,...
Οι 24 τελευταίες ώρες ενός τριαντάρη άντρα πριν μπει στη φυλακή για να εκτίσει την επταετή ποινή του. Οι 24 τελευταίες πριν την 25η....