"Το Dogville θα ήταν εντελώς μεγάλο έργο, ακόμη κι αν ο Λαρς φον Τρίερ το είχε γυρίσει σε κανονικά σκηνικά και είχε δημιουργήσει μια κανονική κινηματογραφική αναπαράσταση. Όλο το ασύλληπτο πράγμα που έφτιαξε με τη θεατρική σκηνή, τις κιμωλίες, τα όρια, τη φόρμα, τη σύμβαση του μέσου απογειώνει ένα ούτως ή άλλως αριστούργημα σε σφαίρες που μόνο ιδιοφυείς δημιουργοί θα μπορούσαν να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν".
Ο Old boy μιλά σε αυτό το podcast για το Dogville του Λαρς φον Τρίερ.
«Ας υποθέσουμε λοιπόν για μια στιγμή ότι η 'Διπλή Ζωή της Βερονίκ' δεν είναι μια αλληγορία. Ας υποθέσουμε ότι αυτό που συμβαίνει στην ταινία...
Στα 1977 ο Στίβεν Σπίλμπεργκ χρησιμοποιεί την επιστημονική φαντασία ως το όχημα για να αφηγηθεί και να εικονογραφήσει μια ιστορία, μέσα στην οποία ο...
Ο Φρανκ και η Έιπριλ, στα τριάντα τους ή ελάχιστα πριν, με δύο παιδιά και κουκλίστικο σπίτι στα προάστια στη δεκαετία του πενήντα. Ο...