"Το Dogville θα ήταν εντελώς μεγάλο έργο, ακόμη κι αν ο Λαρς φον Τρίερ το είχε γυρίσει σε κανονικά σκηνικά και είχε δημιουργήσει μια κανονική κινηματογραφική αναπαράσταση. Όλο το ασύλληπτο πράγμα που έφτιαξε με τη θεατρική σκηνή, τις κιμωλίες, τα όρια, τη φόρμα, τη σύμβαση του μέσου απογειώνει ένα ούτως ή άλλως αριστούργημα σε σφαίρες που μόνο ιδιοφυείς δημιουργοί θα μπορούσαν να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν".
Ο Old boy μιλά σε αυτό το podcast για το Dogville του Λαρς φον Τρίερ.
"Όταν ο πόνος σου δεν έχει περάσει ένα όριο ανοχής, μπορείς να ζεις με τους άλλους ανθρώπους, μπορείς να ζεις μέσα στις πόλεις τους,...
Σε αυτό το podcast, ο Old boy μιλά για άλλη μία αγαπημένη του ταινία: το "It's a Wonderful life" του Φρανκ Κάπρα από το...
«Πόσο πιο κατακριτέος είναι ο δόλος μπροστά στην επιπολαιότητα; Πόσο πιο επονείδιστη είναι μια πράξη που πραγματοποιείται με συνείδηση του βάρους της από μια...