"Το άγχος της λευκής σελίδας που τελικά γεμίζει επειδή συνέβη κάτι πολύ χειρότερο από το να μην μπορείς να γεμίσεις μια λευκή σελίδα, κι όλο αυτό για να μείνουν οι σελίδες γραμμένες αλλά να μην μπορεί κανείς να τις δει".
O Old boy μιλά σε αυτό το podcast για το Barton Fink των αδελφών Κοέν.
«Πόσο πιο κατακριτέος είναι ο δόλος μπροστά στην επιπολαιότητα; Πόσο πιο επονείδιστη είναι μια πράξη που πραγματοποιείται με συνείδηση του βάρους της από μια πράξη που πραγματοποιείται στην απόλυτη ελαφρότητα; Πόσο πιο αβάσταχτο είναι να έχουν διαλυθεί ζωές από κάτι που ο αυτουργός της πράξης δεν θυμάται καν ότι το έκανε επειδή τόσο ασήμαντο ήταν γι’ αυτόν, τόσο δευτερεύον, τόσο αμελητέο;» Ο Old boy μιλά για την ταινία …Old boy του Παρκ Τσαν-Γουκ από το 2003, μια ταινία που είναι αλλού και το ξέρει και δεν ντρέπεται να το δείξει. ...
Δεκαεφτάχρονος τυφλώνει έξι άλογα στον στάβλο, στον οποίο δούλευε. Ο ψυχίατρος που θα προσπαθήσει να τον γιατρέψει θα αναρωτηθεί αν η θεραπεία είναι προτιμότερη απ' την ασθένεια, αν το να είσαι κανονικός είναι προτιμότερο απ' το να οδηγείσαι στην έκσταση, έστω και μέσα από τη διαταραχή σου. Η αριστουργηματική πρόζα του Πίτερ Σάφερ απ' το ομώνυμο θεατρικό του, περνά απ' τη σκηνή στη μεγάλη οθόνη και την στοιχειωτική φωνή του Ρίτσαρντ Μπάρτον, στην σκανδαλωδώς υποτιμημένη αλλά εντελώς σημαντική ταινία του Σίντντει Λιούμετ. Το podcast του Old Boy. ...
"Το Dogville θα ήταν εντελώς μεγάλο έργο, ακόμη κι αν ο Λαρς φον Τρίερ το είχε γυρίσει σε κανονικά σκηνικά και είχε δημιουργήσει μια κανονική κινηματογραφική αναπαράσταση. Όλο το ασύλληπτο πράγμα που έφτιαξε με τη θεατρική σκηνή, τις κιμωλίες, τα όρια, τη φόρμα, τη σύμβαση του μέσου απογειώνει ένα ούτως ή άλλως αριστούργημα σε σφαίρες που μόνο ιδιοφυείς δημιουργοί θα μπορούσαν να συλλάβουν και να πραγματοποιήσουν". Ο Old boy μιλά σε αυτό το podcast για το Dogville του Λαρς φον Τρίερ. ...
